رستگار، احمد. (1391). الگوی ساختاری روابط ادراک از ساختار کلاس، اهداف پیشرفت، هیجانات پیشرفت و درگیری تحصیلی: مطالعه تطبیقی نظام آموزشی سنتی و مجازی. رساله دکتری، رشته برنامه‌ریزی آموزش از راه دور، دانشگاه پیام نور تهران.
شیخ‌الاسلامی، علی و کریمیانپور، غفار. (1396). «پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان براساس حمایت تحصیلی و جو روانی اجتماعی کلاس». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 10(6)، 95-111.
صالحی مورکانی، بتول (1385).بررسی و مقایسه راهبردهای خودتنظیمی عاطفی در بین دانشجویان مبتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی یا دانشجویان عادی شهر اصفهان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهراء(س).
عابدی، احمد. (1384). فراتحلیل عوامل مؤثر بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه. شورای تحقیقات آموزش‌وپرورش استان اصفهان.
عباسی، مسلم؛ درگاهی، شهریار؛ پیرانی، ذبیح و بنیادی، فرزانه. (1394). «نقش تعلل‌ورزی و خودتنظیمی انگیزشی در پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی دانشجویان». مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 15(23)، 160-169.
کریمی، مهین و فرحبخش، کیومرث. (1390). «رابطه خودتنظیمی عاطفی و مهارت‌های مطالعه با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان». مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 11(9)، 1149-1161.
محمودیان، حسن؛ عباسی، مسلم؛ پیرانی، ذبیح و شاهعلی کبورانی، فاطمه. (1396). «نقش اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری یادگیری در پیش‌بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 10(6)، 196-207.
موسوی، افروز؛ پیوستهگر، مهرانگیز و پورشهریاری، مهسیما. (1389). «اثربخشی آموزش مهارت‌های خودنظم بخشی بر شادکامی دانش‌آموزان دختر اول دبیرستانی». مطالعات اجتماعی- روانشناختی زنان، 8(4)، 102-130.
نجات، سحرناز؛ غلامی، ژاله و مجدزاده، سیدرضا. (1387). «تمایل به ترک دانشگاه و عوامل مرتبط با آن در اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران». گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، 5(1)، 9-1.
Aldao, A., Nolen-Hoeksema, S., & Schweizer, S. (2010). “Emotion-regulation strategies across psychopathology”. A meta-analytic review. Clinical Psychology Review, 30, 217-237.
Arsal, Z. (2010). “The effects of diaries on self regulation strategies of preservice science teachers International”. Journal of Environmental & Science Education, 5, 85-103.
Balkis, M., & Duru, E. (2009). “The evaluation of the major characteristics and aspects of the procrastination in the framework of psychological counseling and guidance”. Educational Sciences: Theory & Practice, 7, 376-385.
Burka, J. B., Ve Yuen, L. M. (1983). Procuastination: Why you do it and What to do about it.Reading, PA: Addison-wesley.
Desrosiers, A., Vine, V., Curtiss, J., & Klemanski,D. H. (2014). “Observing nonreactively: Aconditional process model linking mindfulnessfacets, cognitive emotion regulation strategies, and depression and anxiety symptoms”. Journal of Affective Disorders, 165, 31-37.
Diaz-morales, J., Ferrari, J., Argumedo, D. (2006). “Factorial structure of three procrastination scales with a spanish adult population”. European Journal of Psychological Assessment, 22, 132-137.
Dryden, W. and Neenan, M., (2002). Life coaching: A cognitive behavioral approach, Burnner routledge, east sasses England.
Fee, R. L. Tangney, J. P., (2000). “Procrastination: A mean of avoiding shame or guilt?”. Journal of social behavior and personality, 15, 167-184.
Ferrary, J. R., Morales, J. F. (2006). “Procrastination, different time orientation reflect different motives”. Journal of research in personality, 7(11), 37-48.
Ferrary, J. R., Tice, D. M., (2002). “Procrastination as a self handicapping for men and women: a task avoidance strategy in a laboratory setting”. Journal of research in personalit, 24, 73-83.
Franzoi, S. L. (2000). Social psychology. Second edition McGraw- hill.
Fredericks, J. A., Blumenfeld, P., Friedel, J., & Paris, A. (2005). School engagement. In K.A. Moore & Lippman (Eds.), What do children need to flourish?: Conceptualizing and measuring indicators of positive development. New York, NY: Springer Science and Business Media.
Gunuc, S., Kuzu, A., (2015). “Student engagement scale: development, reliability and validity”. Assessment & Evaluation in Higher Education, 40(4), 587-610.
Haycock, L. A., me Carthy, P., Skay, C. L. (1998). “Procrastination in callege students: The role of self- efficacy and anxiety”. Journal of counselling and Development, 76, 317-324.
Hatamian, P., Sepehri Nezhad, M. (2018). “The prediction of academic burnout based on the emotion dysregulation and social support in nursing students”. Educ Strategy Med Sci, 2018, 11 (1): 59-65. URL:
http://edcbmj.ir/article-1-1327-fa.html.
Hofmann, S. G. (2014). “Interpersonal emotionregulation model of mood and anxiety disorders”. Cognitive Therapy and Research, 38(5), 483-492.
Karami, J., Momeni, K. M., Hatamian, P. (2017). “The relationship between emotion dysregulation with psychoactive substance abuse in nurses working at hospitals of Kermanshah Iran 2016”. Bali Medical Journal, 6(3), 502-506. DOI:10.15562/bmj.v6i3.640
Klassen, R. M. (2010). “Confidence to manage learning: The self- efficacy for self- regulated learning of earlyadolescents with learning disabilities”. Learning Disability Quarterly, 33(1), 19-30.
Linnenbrink, E. A., Pintrich, P.R. (2003). “The role of self efficacy belifes in student engagement and learning in the classroom”. Reading and Writing Quarterly, 19, 137-119.
Steel, P. (2007). “The nature of procrastination: A met analytic and theoretical review of quintessential self regulatory failure”. Psychological bulletin, 133, 65-81.
Tuckman, B. W. (2002). Academic procrastinators: Their rationalizations and web-course performance. The Ohio State University. APA Symposium Paper. Chicago.
Walker, K.W. & Pearce, M. (2014). “Student engagement in one-shot library instruction”. Journal Academic Library, 40(3-4), 281-90.
Wang, M. T., Chow, A., Hofkens, T., Salmela-Aro, K. (2015). “The trajectories of student emotional engagement and school burnout with academic and psychological development: Findings from Finnish adolescents”. Learning and Instruction, 36, 57-65.
Zimmerman, B. J. (1990). Model of self – regulated learning and academic achievement.
)