اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

2 دانشیار گروه روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انگیزه­ پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان دارای اختلال یادگیری شهر بیرجند بود.
روش: پژوهش به شیوه آزمایشی، طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری، شامل تمامی دانش­آموزان پسر دارای اختلال یادگیری در پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی سال 98-1397 شهر بیرجند بودند؛ که از میان آن‌ها 28 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه یک‌ساعته آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی را دریافت کردند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، مقیاس راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (MSLQ) که توسط پینتریچ و دی­گروت ساخته شده است و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس بود.
یافته­ها: نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی این دانش­آموزان تأثیر مثبت دارد.
نتیجه‌گیری: می­توان از راهبردهای یادگیری خودتنظیمی برای افـزایش خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان دارای اختلال یادگیری بهره برد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Teaching Self-Regulatory Learning Strategies on Students Achievement Achievement Achievement in Students with Learning Disabilities

نویسندگان [English]

  • saeed mahghani jamalaldin 1
  • HOSEIN JENAABADI 2
1 ma
چکیده [English]

Objective: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of self-regulation learning strategies training on the academic achievement motivation of students with learning disabilities in Birjand.
Methods: The experimental design was a pre-test-post-test design with control group. The statistical population included all male students with learning disabilities in the 4th, 5th and 6th grade students of the city of Birjand in 1397-98 of them were randomly selected and divided into two groups. The experimental group received training on self-regulatory learning strategies for 8 sessions per hour.
Results: The instrument used in this study was the self-regulation learning strategies scale (MSLQ) developed by Pintrich and Diegrovert and the Hermann's Educational Achievement Motivation Questionnaire.
Conclusion: The results showed that self-regulating learning strategies have a positive effect on the academic achievement and self-regulation motivation of students with learning disabilities and can use these strategies to increase self-regulation and motivation of academic achievement for students with learning disabilities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Moral disengagement
  • factor structure
  • Reliability
  • Validity
احدی، بتول؛ ستوده، محمدباقر و حبیبی، یعقوب. (1391). «مقایسه بهزیستی روانشناسی و مکانیزم­های دفاعی در دانش­آموزان با و بدون لکنت». مجله روانشناسی مدرسه، 1(4)، 22-6.
اسلاوین، رابرت ای. (2006). روان­شناسی تربیتی، نظریه و کاربست، ترجمه یحیی سید محمدی. تهران: نشر روان.
جواهری، جواد. (1390). بررسی رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) با انگیزش پیشرفت تحصیلی و پیشرفت تحصیلی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
جناآبادی، حسین. (1390). «بررسی رابطه راهبردهای فراشناختی و خلاقیت با سبک­های یادگیری در دانش­آموزان با خواهر و برادرهای دارای اختلالات بیرونی، درونی و هیجانی». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 4(6)، 1-15
جناآبادی، حسین، قویدل حیدری، محبوبه. (1396). «بررسی مقایسه­ای میزان توجه و کنترل پاسخ در دو گروه افراد بیش فعال- کمبود توجه و اختلال شناختی». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 5(9)، 2-11
خوشاب، سمیه. (1395). اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر سرزندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، بخش روان‌شناسی.
طباطبایی، جعفر و خامسان، احمد. (1391). «تأثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی و اضطراب دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند»، فصلنامه علمی دانشکده مامایی و پرستاری دانشکده علوم پزشکی بیرجند، 9(4)، 300-292.
کدیور، پروین. (1382). روان­شناسی تربیتی. تهران: انتشارات سمت.
کدیور، پروین؛ فرزاد، ولی­الله و دستا، مهدی. (1391). «بـررسی تفاوت­های جنسیـتی در اثربخـشی هدف­های پیشرفت و راهبردهای خودتنظیمی در پیشرفت تحصیلی ریاضی»، مجله مطالعات روانشناختی، دوره 8، شماره 2، 27-53.
کریمی، یوسف. (1389). اختلالات یادگیری. تهران: نشر سالاوان.
نریمانی، محمد و آقاجانی، سیف­الله. (1391). «مقایسه عملکرد استروپ در دانش­آموزان دارای اختلال یادگیری با دانش­آموزان عادی»، مجله ناتوانایی­های یادگیری، 2(1)، 158-138.
Goudas, M., Kolovelonis, A., & Dermitzaki, I. (2010). “The effect of different goals self-recording on self-regulation of learning a motor skill in a physical education setting”. Jounal of Learning and Instruction, 10, 1-10.
Jäncke, L., Saka, MY., Badawood, O., Alhamadi, N. (2019). “Resting-state electroencephalogram in learning-disabled children: power and connectivity analyses”. Neuroreport., 16; 30(2), 95-101. DOI: 10.1097/WNR.0000000000001166.
Mize, M., Bryant, DP., Bryant, BR. (2019). “Teaching reading to students with learning disabilities: Effects of combined iPad-assisted and peer-assisted instruction on oral reading fluency performance”. Assistive Technology, 14, 1-8. DOI: 10.1080/10400435.2018.1559896.
Pintrich, P. R., DeGroot, E. V. (1990). “Motivational and self-regulated learning component of classroom academic performance”. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33-40.
Pintrich, P. R. (2004). “A conceptual framework for assessing motivation and self-regulating learning in colledge students”. Educational Psychology Review, 16, 385-407.
Sadock. B. J., Sadock, V. A. (2007). Kaplan & Sadock's comprehensive textbook of psychiatry.
Waber, DP., Boiselle, EC., Forbes, PW., Girard, JM., Sideridis, GD. (2019). “Quality of Life in Children and Adolescents With Learning Problems: Development and Validation of the LD/QOL15 Scale”. Journal of learning disabilities, 52(2), 146-157. DOI: 10.1177/0022219418775119.