الگوی ساختاری تعلل‌ورزی تحصیلی براساس جهت‌گیری هدف و سبک‌های اسنادی: با نقش میانجی انگیزه تحصیلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

2 استادیار گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

چکیده

هدف: هدف پژوهش تدوین الگوی ساختاری تعلل‌ورزی تحصیلی براساس جهت‌گیری هدف و سبک‌های اسنادی باواسطه انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان بود.
روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانش­آموزان دوره متوسطه دوم شهر بجنورد در سال تحصیلی 96-1395 بودند. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه‌ای تصادفی از هر کدام از مناطق شمالی، جنوبی، غربی و شرقی شش دبیرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبیرستان سه کلاس انتخاب شدند. نمونه شامل 400 نفر (171 پسر و 231 دختر) بود. داده­ها از طریق پرسشنامه­های تعلل‌ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، 2. پرسشنامه‌ی جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)؛ پرسشنامه اسنادهای علی کودکان و نوجوانان پیترسون و سلیگمن (1982) و پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر (۱۹۸۱، ۱۹۸۰) جمع‌آوری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی برازنده داده­ها است. برازش الگو نشان می‌دهد که ضرایب مسیر مستقیم منتهی به انگیزش شامل جهت‌گیری تسلط گرایشی، عملکرد اجتنابی و سبک اسناد منفی و ضریب مسیر مستقیم انگیزش تحصیلی به تعلل‌ورزی تحصیلی در سطح آلفای 05/0 معنادارند. همچنین تمامی اثرات غیرمستقیم مدل معنادارند. اندازه معناداری برای اثرات غیرمستقیم مدل نشان داد که تمامی این اثرات در سطح آلفای 05/0 معنادارند.
نتیجه­گیری: توجه به نقش مستقیم هدف تسلط گرایشی در کاهش تعلل‌ورزی سیاست‌گذاری آموزشی در این زمینه باید با تأکید بر مهارت‌آموزی و تبحر بر موضوعات آموزشی به‌جای ایجاد اضطراب در بین دانش‌آموزان و فضای رقابتی ناسالم باشد. همچنین آموزش شیوه‌های غلبه بر سبک‌های اسنادی بدبینانه موجب افزایش انگیزه تحصیلی و به‌تبع آن کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Structural Pattern of Educational procrastination According to objective Orientation and attribution Styles: The Mediating Role of Educational Motivation

نویسندگان [English]

  • susan ghanadi 1
  • mohammad kazem fakhri 2
  • YarAli Doosti 2
1 counselor- Department of Education
2 Assistant Professor of Psychology, University of Sari
چکیده [English]

AIM: aim of this study was investigating structural pattern of educational procrastination to objective orientation and attribution styles including mediator of students educational motivation.
Method: correlation method was used for this study.Statistical society was students at second high school level at bojnourd in 1395-96 academic year.By using random clustering sampling method 6 girls and boy high school were selected. also 3 classes in each school were involved. This sample consisted of 400 persons (171 boy and 231 girls). Data was collected by 1 solomon and ruth blome educational procrastination questionnaire 2 objective orientation questionnaire (elyot and mick gerigor, 2001).piterson and seligmans children and teenagers documentary questionnaire(1982)and hartler educational motivation questionnaire.
Results: findings showed suggested pattern was grace ful and fit for data. Pattern processing showed direct course coefficients which terminated to motivation including mastery orientation, advoidance function, negative documentary method, and direct course coefficient of educational motivation toward educational procrastination are significant at 0.05 alpha level. Further more all of indirect effects of the pattern are significant. Degree of significance on indirect effects of pattern showed all of these effects are significant at 0.05 alpha level.
Conclusion: regarding direct role of mastery goal in reducing procrastination, while offering training policy in this field more emphasize must be on training skills and proficiency rather than score and degree orientation. Also teaching some tips for overcoming on pessimistical attribution styles increase educational motivation and as a consequence decreases educational procrastination.

کلیدواژه‌ها [English]

  • educational procrastination
  • objective orientation
  • attribution styles
  • educational motivation

مراجع

جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا (1386). «رابطه­ی تعلل­ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت». اندیشه‌های نوین تربیتی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهراء، 3(شماره 3 و 4)، 61-80.
حسینی، فریده­السادات و خیر، محمد (1388). «پیش‌بینی تعلل‌ورزی رفتاری و تصمیم‌گیری با توجه به باورهای فراشناختی در دانشجویان«. مجله روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 15(3)، 273-256.
حاج حسینی، منصوره و اخوان تفتی، شهناز. (1382). «مقایسه سبک اسناد (مدل درماندگی آموخته‌شده) در جوانان معتاد و غیر معتاد شهر یزد». فصلنامه اعتیاد پژوهی، 1(3). 133-148.
صیف، محمد حسن (1395). «تدوین مدل علّی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف تحصیلی با نقش واسطه­ای درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی». دو فصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 4 (6): 103- 117.
هاشمی نصرت آباد، تورج؛ بیرامی، منصور؛ واحدی، شهرام و بیرامی، ناصر (1396). «اثربخشی آموزش راهبردهای کمک خواهی در بهبود نشانه­های استرس تحصیلی، عملکرد و انگیزش تحصیلی با تعدیل گری سبکهای اسنادی در دانش آموزان». دو فصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 5 (8): 139- 158.
Cao, L. (2012). “Differences in procrastination and motivation between undergraduate and graduate students”. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 12(2), 39-64.
Deniz, M., Tras, Z., Aydogan, D. (2009). “An investigation of academic procrastination, locus of control, and emotional intelligence”. Educational science: Theory and practice, 9(2), 623-632.
Eckert, M., Ebert, D. D., Lehr, D., Sieland, B., Berking, M. (2016). “Overcome procrastination: Enhancing emotion regulation skills reduce procrastination”. Learning and Individual Differences. 52, 10-18.
Elliot, A. J., McGregor, H. A. (2001). “A 2 * 2 achievement goal framework”. Journal of Personality and Social Psychology, 80, 501-519.
Ferrari, J. R. (2001). “Procrastination as self-regulation failure of performance: Effects of cognitive load, self awareness, and time limits on ‘working best under pressure”. European Journal of Personality, 15, 391-406.
Grund, A., Fries, S. (2018). “Understanding procrastination: A motivational approach”. Personality and Individual Differences, 121, 120-130
Howell, A. J., Watson, D. C. (2007). “Procrastination: Associations with achievement goal orientation and learning strategies”. Personality and Individual Differences, 43, 167-178.
Kadzikowska-Wrzosek, A. (2018). “Self-regulation and bedtime procrastination: The role of self-regulation skills and chronotype”. Personality and Individual Differences, 128, 10-15
Klingsieck, K. B. (2013). “Procrastination.When good things don't come to those whowait”. European Psychologist, 18, 24-34.
Koushki, S., Liaght, R., Pour kamali, A. (2014). “Relationship between Attributional Styles, Self-Regulation and Educational Procrastination in Students”. International Journal of Psychology and Behavioral Research. 3(3), 184-191.
Lee, D-G., Kelly, K. R., Edwards, J. K. (2005). “A closer look at the relationships among trait procrastination, neuroticism, and conscientiousness”. Personality and Individual Differences, 40, 27-37.
Lee, J.Q., McInerney, D.M., Liem, G.A.D., Ortiga, Y.P. (2010). “The relationship between future goals and achievement goal orientations: An intrinsic–extrinsic motivation perspective”. Journal of Contemporary Educational Psychology, 1-16.
Pintrich, P., Schunk, D. (2002). Motivational in education: theory, research, and: applications.
Rakes, G. C., Dunn, K. E., Rakes, T.A. (2013). “Attribution as a Predictor of Procrastination in Online Graduate Students”. Journal of Interactive Online Learning. 12(3), 1541-4914.
Ryan, R. M., Deci, E. L. (2000). “Intrinsic and extrinsic motivation: Classic definitions and new directions”. Contemporary Educational Psychology, 25, 54-67.
Schouwenburg, H. C., Groenewoud, J. T. (2004). Study motivation under social temptation; effects of trait procrastination. Personality and Individual Differences 30.229±240.
Slavien, R. E. (2008). Educational Psychology theory and practice.
Solomon, L.J., Rothblum, E.D. (1984). “Academic procrastination: frequency and cognitive behavioral correlates”. Journal of counseling psychology, 31, 503-209.
Steel, P. (2007). “The Nature of Procrastination: A Meta-Analitytic and Theorical Review of Quintessential Self-Regulatin failure”. Psychological Bulleetin, 133, 65-94.
Tan, C. X., Ang, R. P., Klassen, R. M., Wong, I. Y. F., Huan, V. S., Chong, W. H. (2008). “Correlates of academic procrastination and students’ grade goals”. Current Psychology, 27 (2), 135‐144.
Vohs, K. D., Baumeister, R. F. (2004). Understanding self-regulation: an introduction. In R. F. Baumeister & K. D.Vohs (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 1–12). New York: Guildford Press.
Wolters, C. A. (2003). “Understanding procrastination from a self-regulated learning perspective”. Journal of Educational Psychology, 95, 179-187.
Yong, F. L. (2010). “A study on the assertiveness and academic procrastination of English and Communication students at a private university”. American Journal of Scientific Research, 9, 62-71.
راهبردهای شناختی در یادگیری
دوره 6، شماره 11
دی 1397
صفحه 155-173

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار