1کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
2دانشیار گروه تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
هدف: هدف پژوهش بررسی تأثیر روش تدریس بایبی در میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون دو گروهی بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرستان کبودرآهنگ بودند که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه این پژوهش 28 نفر بود که با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شد و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (14 نفر) و کنترل (14 نفر) جایگزین شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش آزمون محقق ساخته میزان یادگیری و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس بود. برای تعیین روایی آزمون محقق ساخته یادگیری از نظر متخصصان استفاده شد که روایی صوری آزمون مورد تأیید قرار گرفت و جهت تعیین پایایی آزمون از روش کودر و ریچاردسون استفاده‌شده است که پایایی این آزمون با این روش 79/0 به دست آمد. برای تعیین روایی پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی از ضریب همبستگی بین سؤالات استفاده‌شده است که روایی همسانی درونی که برای سؤالات گزارش‌شده به ترتیب سؤالات پرسشنامه در دامنه‌ای از 57/0 تا 3/0 می‌باشد، پایایی محاسبه‌شده برای این پرسشنامه نیز با دو روش آلفای کرانباخ و بازآزمایی به ترتیب 84/0 و 82/0 به‌دست‌آمده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده‌شده است. یافتهها: یافتههای این پژوهش نشان داد که میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشآموزانی که با استفاده از روش تدریس بایبی آموزش‌دیده بودند بیشتر از گروه سخنرانی بود. نتیجهگیری: پژوهش حاضر نشان می‌دهد که روش تدریس بایبی می‌تواند میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را بهبود بخشد.
Objective: the purpose of this study was to examine the impact of Bybee teaching method on learning and educational achievement motivation of students. Method: This is an experimental research using pretest, posttest and a control group. The research population included all male pupils of the sixth grade of primary schools of Kaboudarahang in 1393 (2014). The sample of this research included 28 pupils who were chosen by means of multistage cluster sampling. They were then replace two groups, namely experiment group (14) and control group (14). The instrument used in this research was a self-administered test to measure learning and Herman's Questionnaire Measure of Achievement Motivation. To determine the validity of the self-administered test, experts' opinions were used, and its content and face validity was approved.To measure the reliability of the test, Kuder-Richardson reliability method was used. The reliability of the test was estimated as 0.79. To measure the validity of the education achievement motivation questionnaire, correlation coefficient between the questions were used reported between 0.57 and 0.3 for the question respectively.The validity of the questionnaire was also estimated as 0.84 and 0.84 using Cronbach Alpha and retest respectively. Results: To analyze the data, descriptive statistics (mean and standard deviation) was used, and for covariance analysis, inferential statistics were utilized. Conclusion: The findings of the study showed that learning and Education motivation in those students taught by Bybee method was significantly higher than the lecture The results indicate that Bybee teaching method can improve the learning and educational achievement motivation of students.
ادیبنیا، اسد (1389)؛ روشهای تدریس پیشرفته. شوشتر: دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر.
آبگینیفرد، زهرا (1382)؛ رابطه بین عزت‌نفس و انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان سال سوم دبیرستان‌های شاهد تهران و اثربخشی دو روش حل مسئله و مهارتهای ارتباطی در افزایش عزت نفس آنها. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
فاضلیان، پوراندخت؛ عبدلالرحیم ناوه، ابراهیم و سراغی، سعید (1389)؛ اثربخشی روش تدریس 5 ای در یادگیری و نگهداری مطالب درس علوم مقطع راهنمایی شهر نهاوند.
جوانبخت، مهرداد (1380)؛ علی کنکور: برسی انتقادی نظام آموزشی کشور. ویراستار: آزاده رادنژاد. اصفهان: آموزه.
حبیبی، ملوک (1392)؛ نقش روش تدریس فعال معلمان در هندسه (بامدل ونهیلی) در افزایش انگیزش و یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی. فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، دوره پنجم، شماره 14: 105-84.
خفتهدل، مسعود (1392)؛ مقایسه تأثیر روش تدریس همیاری با روش تدریس 5ای بر پیشرفت تحصیلی و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر در درس علوم تجربی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
داداشینسرین، میترا (1380)؛ بررسی رابطه صفات شخصیتی با انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پیش‌دانشگاهی شهرستان تبریز. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تبریز، 76-79.
زمانی، فاطمه (1386)؛ مقایسه تأثیر آموزش‌های مبتنی بر کاوشگری و سخنرانی بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در درس مبانی علم رایانه دانشآموزان دختر پایه سوم دبیرستان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
سیف، علی‌اکبر (1386)؛ روانشناسی پرورشی نوین (روانشناسی یادگیری و آموزش). تهران: نشر دوران.
شاهمیرزائی، مهدیه (1391). مقایسه اثربخشی آموزش به روش هوش‌های چندگانه و روش متداول بر انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی در درس علوم. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
شریعتمداری، علی (1375)؛ جامعه و تعلیم و تربیت (مبانی تعلیم و تربیت جدید). تهران: امیرکبیر.
شعبانی، حسن (1382)؛ مهارتهای آموزشی. تهران: انتشارات سمت.
فرخی ترشیزی، مهری (1388)؛ بررسی اثربخشی روش تدریس همیاری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی ناحیه 7 شهر مشهد. پایان‌نامه کارشناسیارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
هالاهان، دانیل پی و کافمن، جیمزام (1380)؛ کودکان استثنایی مقدمه‌ای به آموزش‌های ویژه (ترجمه جوادیان). تهران: انتشارات قدس رضوی.
یزدانپور، ندا؛ یوسفی، علیرضا و حقانی، فریبا (1388). تأثیر آموزش به روش پروژه‌ای و مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر سوم تجربی فولاد شهر در درس آمار و مدل‌سازی. دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه‌ریزی درسی. 22: 89-85.
Guasch, T.; Alvarez, I. & Espasa, A. (2010); University teacher competencies in a virtual teaching/learnaing environment: Analysis of a teacher training experience, Teaching and Teacher Education 26: 199-206.
ابتدای صفحه