The Compare to Effect of Emotional Competence and Problem Solving Training on Distress Tolerance among Students from Farhangian University

Document Type : Research Article

Authors

Abstract

Purpose: Present study was perform to compare the effect of emotional competence and problem solvingtraining on distress tolerance, among students.
Method: Study method was quasi-experimental with pre-test, post test and follow-up design with unequal control group. Study subjects were 71 students (24 students: experimental group of emotional competence, 20 students: experimental group of problem solving, 27 students: control group) among students from Farhangian university of Mazandaran who were selected by multi stage randomized cluster sampling and randomized method. Measurement tools were Simons and Gaher distress tolerance scale (2005). Emotional competence and problem solving training for 10 sessions during 1 month was provided for experimental groups. During this period subjects of control group did not received any intervention.
Results: The Results of variance analysis test of frequent measurements showed that emotional competence training will increase distress tolerance among students. Problem solving training will also increase distress tolerance among students. Also, according to results, there is not significant difference between effectiveness of two groups of emotional competence and problem solving on distress tolerance among students.
Conclusion: These results can be the basis for using emotional competence and problem-solving to increase student distress tolerance.

Keywords


احمدپور ترکی، زهرا؛ حکیم جوادی، منصور و سلطانی­شال، رضا. (1397). «تأثیر آموزش شایستگی هیجانی- اجتماعی بر پرخاشگری»، حل مسئلهو خوش‌بینی دانش‌آموزان با پایگاه اجتماعی اقتصادی پایین»، فصلنامه سلامت روان کودک، 5(2)، 118-107.
اصغرنژاد، طاهره؛ خداپناهی، محمدکریم و حیدری، محمود. (1382). «بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی، مسند مهارگذاری با موفقیت تحصیلی»،مجلهروان‌شناسی، 8(3)، 226-218.
امین­الرعایا، رضوان؛ کاظمیان، سمیه و اسمعیلی، معصومه. (1395).«پیش‌بینی تحمل پریشانی براساس مؤلفه‌های ارتباطی خانواده مبدأ در زنان مطلقه و غیر مطلقه»،فصلنامه زن و جامعه، 7(28)، 106-91.
تاجری، بیوک. (1395). «اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر حساسیت بین فردی و پرخاشگری دانش‌آموزان».مجله روان‌شناسی مدرسه، 5(3)، 55-39.
توکلی­زاده، جهانشیر؛ زنگنه­فر، ابراهیم و صفرزاده، سمیه. (1397). «اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی بر افزایش عزت‌نفس و کاهش کمرویی دانش‌آموزان با ناتوانی‌های متعدد شهرستان قاین»، مجله پرستاری کودکان، 4(4)، 8-1.
حصارسرخی، ربابه؛ طبیبی، زهرا؛ اصغری نکاح، سید محسن و باقری، نادر. (1395). «اثربخشی آموزش شایستگی هیجانی بر افزایش دانش هیجانی، تنظیم هیجانی و کاهش پرخاشگری کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست»، مجله روان­شناسی بالینی، 8 (3)، 48-37.
شهبازی، سارا؛ حیدری، محمد و شیخی، رحیم­علی. (1393). «تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر میزان تحمل استرس در دانشجویان پرستاری»، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، 13(2)، 37-32.
صدری دمیرچی، اسماعیل؛ نویدی، احد و پورشنه، کامبیز. (1389). آموزش مهارت‌های اجتماعی- هیجانی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف). (1378). راهنمای آموزش مهارت‌های زنـدگی. ترجمه فاطمه قاسم‌زاده. تهران: نشر سازمان بهزیستی.
عاشوری، جمال. (1393). «ارتباط خودکارآمدی، تفکرانتقادی، سبک‌های تفکر و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان پرستاری»، مجلهعلمیدانشکدهپرستاریو ماماییهمدان، 22(3)، 23-15.
علوی، خدیجه؛ مدرس غروی، مرتضی؛ امین یزدی، سید امیر و صالحی فدردی، جواد. (1390). «اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه‌ی گروهی (با تکیه بر مؤلفه‌های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه‌های افسردگی در دانشجویان»، مجله اصول بهداشت روانی، 13(2)، 135-124.
غریبی، حسن و بهاری­زر، کیفسان. (1394). «اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر خودتنظیمی تحصیلی و اضطراب ریاضی دانش‌آموزان»، نشریه آموزش و ارزشیابی، 8(32)، 78-61.
 فتی، لادن؛ موتابی، فرشته؛ محمدخانی، شهرام و کاظم­زاده عطوفی، مهرداد. (1385). راهنمای عملی برگزاری کارگاه‌های آموزش مهارت‌های زندگی: ویژه دانشجویان: کتاب راهنمای مدرس. تهران: نشردانژه.
کردی، معصومه؛ نصیری، سعیده؛ مدرس غروی، مرتضی و ابراهیم‌زاده، سعید. (1391). «تأثیر آموزش مهارت‌های حل مسئله بر شدت افسردگی بر حسب آزمون بک در زنان در دوره پس از زایمان»، مجله اصول بهداشت روانی، 14(3)، 235-226.
ک‍ل‍ی‍ن‍که، کریس لی. (1388). مجموعه کامل مهارت‌های زندگی: روش‌های مقابله با اضطراب، افسردگی، تنهایی، کمرویی، شکست، اختلافات زناشویی، فقدان، پیری، درد، بیماری، آسیب، ضربه‌های روحی و ... . ترجمه شهرام محمدخانی. تهران: نشر رسانه تخصصی.
گلدفرید، هاروین آر و دیویسون، جرالد سی. (1992). رفتار درمانی بالینی. ترجمه فرهاد ماهر. مشهد: نشر آستان قدس رضوی.
وکیلی، پریوش. (1386). «ارزیابی تأثیر آموزش حل مسئله در کنترل خشم نوجوانان پسر 12 تا 15 ساله»، اندیشه و رفتار، 2(6)، 48-39.
Altun, I. (2003). “The perceived problem solving ability and values of student nurses and midwives”. Journal of Nurse Education Today, 23(4), 575-558.
Bar-On, R. E. (2000). The handbook of emotional intelligence: Theory, development, assessment, and application at home, school, and in the workplace. San Francisco: Jossey-Bass, Awiley company.
Brearley, M. (2001). Emotional intelligence in the classroom. Crown House Publishing Ltd.
Burns, R. (2000). We know how, what’s stopping us, Generating Effective Teaching and Learning. Education Journal iskt Y and 28 (2) winter 2000. The Chinese University of Hong kong.
Byham, W. C., Smith, A. B. & Paese, M. J. (2002). Grow Your Own Leaders: How to Identify, Develop, and Retain Leadership Talent. New Jersey: Prentice Hall.
Dallnic, A., Smith, S. W., Brank, E. M., Penfileld, R. D. (2006). “Classroom – based Cognitive – Behavioral in intervention to prevent aggression: Efficiency and Social Validity”. Journal School Psychology, 44, 39-123.
Felade, F. (2008). Challenges in Engineering Education in Africa. London: Macmillan.
Galbraith, R. E. & Jones, T. M. (1975). “Teaching strategies for moral dilemmas: An application of Kohlberg’s theory of moral development to the social studies classroom”. Social Education, 39, 16-22.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York, NY, England: Bantam Books, Inc.
Goleman, D. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York. Bantam Books.
Holifax, J. (2011). “The Precious Necessity of Compassion”. Journal of Pain and Symptom Management, 41(1), 146-153.
Keough, M. E., Riccardi, C. J., Timpano, K. R., Mitchell, M. A., & Schmidt, N. B. (2010). “Anxiety Symptomatology: The Association with Distress Tolerance and Anxiety Sensitivity”. Journal ofBehavior Therapy, 41, 567-574.
Kong, L. N., Qin, B., Zhou, Y. Q., Mou, S. Y. & Gao, H. M. (2014). “The effectiveness of problem- based learning on development of nursing students critical thinking: A systematic reviewe and meta-analysis”. International Journal of Nursing Studies, 51(3), 458-469.
Kosa, K. & Stock, C. (2005). Analysis of key competencies documents in public health and health promotion. Prepared for the 2nd meeting of the PHETICE project, December 2005, Stockholm.
Martel, J. P., & Gilles, D. (2006) “Quality of work life: Theoretical and Methodological Problems, and Presentation of New model and Measuring Instrument”. Social Indicators Research, 11(3), 146-159.
Monnier, M. (2015). “Difficulties in Defining Social-Emotional Intelligence, Com-Petences and Skills - A Theoretical Analysis and Structural Suggestion”. International Journal for Research in Vocational Education and Training, 2(1), 1-59.
Parker, J. D. A., Taylor, G. J. & Baghy, R. M. (2001). “Relationship between alexithymia and Emotional Intelligence”. Personality and individual differences, 30, 107-115.
Salovay, P., Mayer, J. D. & Caruso. D. (2002). The positive psychology of emotional intelligence. in C. R. snyder and S. J. lopes (Eds.) , Handbook of positive.
Sanghi, S. (2008). The Handbook of Competency Mapping. India: Sage.
Saunders, T. R. & Dejbakhsh, S. (2007). “Problem-based learning in undergraduate dental education: faculty development at the University of Southern California School of Dentistry”. Journal of Prosthodontics, 16(5), 394-399.
Schmidt-Fajlik, R. (2013). Interpersonal Competence in the Learning of the English Language. Submitted In Fulfillment Of The Requirements For The Degree Of Doctor In Education In The Subject Didactics And Curriculum Studies At The University Of South Africa.
Seo, J. W. & Kwon, S. M. (2014). “Validation of the Korean-Distress Intolerance Index in a Korean college sample”. The Korean Journal of Clinical Psychology, 33(4), 783-798.
Seo, J. W., & Kwon, S. M. (2016). “Testing an affective judgment model of distress tolerance in college heavy drinkers”. Journal ofAddictive behaviors, 58, 100-103.
Sharma, R. (2012). “Measuring Social And Emotional Intelligence Competencies In The Indian Context”. Cross Cultural Management, 19(1), 30-47.
Simons, J. & Gaher, R. (2005). “The Distress Tolerance Scale: Development and validation of a self-report measure”. Motivation and Emotion, 29, 83-102.
Trafton, J. A., & Gifford, E. V. (2011). Biological bases of distress tolerance. Distress tolerance: Theory, research, and clinical applications, 80-102.
Travers, C. J. & Cooper, C. L. (1993). Mental health, job satisfaction and occupational stress among UK teachers. Work and Stress, 7, 203-219.
Yeo, S. L., Wong, M., Gerken, K., & Ansley, T. (2005). “Children with sever emotional and / or Behavior disorder”, Childcare Lec, 11, 7-22.
Wade, Sh. L., Walz, N.C., Carey, J., Mc Mullen, K. M., Cass, J., Mark, E., & Yeates, K. O. (2010). “Effect on behavior problem of teen online problem-solving for adolescent traumatic brain injury”. Oct. Pediatrics, 128(4), 947-953.
Woolfolk, A. E. (2001). Educational psychology .6th and 8th ed. boston: allyn and bacon.