اسلاوین، رابرت (1371)؛ «جمع‌بندی تحقیقات انجام‌شده پیرامون یادگیری مشارکتی (ترجمه‌ی فاطمه فقیهی)». فصلنامه‌ی تعلیم و تربیت، (8): 16-14.
آقاپور، مهدی؛ جمشیدی‌ها، غلامرضا و فرخی، احمد (1385)؛ «بررسی فراتحلیل تعامل رشد حرکتی و اجتماعی». نشریه‌ی حرکت، (27): 171-153.
تاجیک، افسانه (1383)؛ مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی و یادگیری انفرادی در یادسپاری اطلاعات علمی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه سوم مناطق 12، 13،14 آموزش و پرورش تهران، پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، تهـران.
جویس، برویس؛ ویل، مارشا و کالهون، امیلی (1391)؛ الگوهای تدریس 2004(محمدرضا بهرنگی، مترجم)، چاپ هشتم، تهران: کمال تربیت.
حسینی‌نسب، داوود و سلطانی، اکبر (1388)؛ «تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان»، اندیشه‌های نوین تربیتی، 7(3): 29-9.
شریعتمداری، علی (1379)؛ جامعه و تعلیم و تربیت، تهران: امیرکبیر.
شکاری، عباس (1391)؛ «تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان»، فصلنامه‌ی راهبردهای آموزش، 5(1): 37-31.
فهامی، ریحانه و عزتی، محسن (1388)؛ «مطالعه‌ی تأثیر یادگیری مشارکتی (تفحّص گروهی) بر رشد مؤلفه‌‌های مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر پایه‌ی پنجم ابتدایی ناحیه‌ی 5 شهر اصفهان در سال تحصیلی 88-87»، فصلنامه‌ی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 2(4): 76-63.
قدرتی، معصومه (1380)؛ مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی با یادگیری انفرادی در میزان یادسپاری، درک و فهم و تجزیه و تحلیل و قضاوت اطلاعات علمی درس علوم تجربی دانش‌آموزان پایه‌ی پنجم شهر قم، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
قربانی، لطیف (1380)؛ مقایسه تأثیر یادگیری مشارکتی با یادگیری سنتی بر پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی پایه سوم راهنمایی، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
قلتاش، عباس (1383)؛ بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی، پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت‌معلم، تهران.
کرامتی، محمدرضا (1381)؛ تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش‌آموزان پایه‌ی پنجم ابتدایی در مشهد، پایان‌نامه‌ی دکتری، دانشگاه تربیت‌معلم، تهران.
کرامتی، محمدرضا (1385)؛ از تدریس لذت ببریم، سبزوار: دانشگاه تربیت‌معلم سبزوار.
کرامتی، محمدرضا (1386)؛ «تأثیر یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت‌های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی ریاضی»، روانشناسی و علوم تربیتی، 37(1): 39-55.
کرامتی، محمدرضا؛ حیدری رفعت، ابوذر؛ عنایتی‌نوین‌فر، علی و هدایتی، اکبر (1391)؛ «تأثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی و اضطراب امتحان»، فصلنامه‌ی نوآوری‌های آموزشی، 11(44): 98-83.
لیوارجانی، شعله؛ گل محمدنژاد، غلامرضا و شهانقی، قاسم (1388)؛ «بررسی رابطه‌ی هوش هیجانی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر دوره‌ی دبیرستانی تیزهوش و عادی شهرستان خوی در سال تحصیلی 89-88»، نشریه علوم تربیتی، 2(5): 210-185.
نوروزی، حجی محمد؛ محسنی‌زاده، مصطفی؛ جعفری‌ثانی، حسین و ابراهیم‌زاده، سعید (1390)؛ «تأثیر تدریس با تلفیق دو الگوی آموزشی همیاری و یادگیری در حد تسلط بر یادگیری مبحث علایم حیاتی: تجربه‌ای از دانشجویان پرستاری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد». مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 11(5): 553-541.
ویلیامز، آر. بروس (1388)؛ یادگیری همکارانه: معیاری برای موفقیت بیشتر (محمدرضا یوسف‌زاده و عیسی بختیار مترجمان)، همدان: سپهر دانش.
هارجی، اون؛ ساندرز، کریستین و دیکسون، دیوید (1390)؛ مهارت‌های اجتماعی در ارتباطات میان‌فردی (مهرداد فیروزبخت و خشایار بیگی مترجمان)، تهران: رشد.
هروی کریموی، مجید؛ جدیدمیلانی، مریم و رژه، ناهید (1383)؛ «تأثیر روش‌های آموزش سخنرانی و تفحّص گروهی بر میزان یادگیری دانشجویان پرستاری در درس بهداشت جامعه (1)»، مجله‌ی ایرانی آموزش در علوم پزشکی، (11): 56-52.
یوسفی، فریده؛ خیّر، محمد (1381)؛ «بررسی پایایی و روایی مقیاس سنجش مهارت‌های اجتماعی ماتسون و مقایسه عملکرد دختران و پسران دبیرستانی در این مقیاس»، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، 18(2): 158-147.
Gilles, M. (2003). “The effective of cooperative learning on junior high school students during small group learning”. Learning and Instruction, 14, 197-213.
Gresgam, F. M. and Elliott, S. (1990). The social skills rating system. Circle pines: American Guidance Service.
Johnson, D.; Johnson, R. and Stanne, M. (2000). Cooperative Learning Methods: A meta-analysis. University of Minnesota, Minneapolis: Cooperative Learning Center, http://www.cooperation .org/pages/clmethods.html, (accessed May 5, 2015).
Johnson, D. and Johnson, R. (1999). Making Cooperative Learning .Theory into Practice (Vol. 38). Lawrence Erlbaum Associates (Taylor & Francis Group).
Jonson D. and Jonson R. (2001). Cooperative learning. Washington: College of Education and Human Development.
Matson, J. L.; Matson, M. L. and Rivet, T. T. (2007). “Social-skills treatments for children with autism spectrum disorders: An overview”. Behavior Modification, 31(5): 682-707.
Mitchell, M. G.; Montgomery, H.; Holder, M. and Stuart, D. (2008). “Group nvestigation as a Cooperative Learning Strategy: An Integrated Analysis of the Literature”. The Alberta Journal of Educational Research, 54(4): 388-395.
Pitoyo, A.; Waluyo, H. J.; Sarwiji Suwandi, A. (2014). “The Effect of Group Investigation Learning Model, Accelerated Learning Team and Role Playing on Elementary School Students’Writing Skills Viewed from Cognitive Style”. Journal of Education and Practice. 5(1): 21-29.
Segrin, C. and Taylor, M. (2007). “Positive Interpersonal Relations mediate the association between social skills and psychological well being”. Journal of Personality and individual Differences, 43: 637-646.
Sharan, Sh. (1980). “Cooperative learning in small groups: Recent methods and effects on achievement, attitudes, and ethnic relations”. Review of Educational Research, 50(2): 241-271.
Sharan, Y. and Sharan, S. (1994). Group investigation in the cooperative classroom. In S. Sharan, (Ed.). Handbook of cooperative learning methods. Westport, CT: Greenwood press.
Tan, Ivy Geok-Chin, Shlomo, Sh. and Christine Kim-Eng, L. (2006). Group Investigation and Student Learning: An Experiment in Singapore Schools. Singapore: Marshall Cavendish Academic.
Tileston, D.W. (2000). Ten Best teaching practices. How brain research, learning styles and standards define teaching standards.thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Zingaro, D. (2008). Group investigation: theory and practice.Toronto: Ontario institute for studies in education.
)