دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
اثر آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری بر باورهای خودکارآمدی و استرس تحصیلی
1
18
FA
مسعود غلامعلی
لواسانی
0000000309581027
دانشیار گروه روانشناسی و مشاوره دانشگاه تهران
lavasani@ut.ac.ir
لیلا
راستگو
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
leyla_rastgoo@yahoo.com
آرش
آذرنییاد
مدرس دانشگاه پیام نور آذربایجان غربی واحد سردشت
arash.azarniad@gmail.com
طاهر
احمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه تهران
taher248@gmail.com
در پژوهش حاضر اثر برنامه آموزش شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس بر میزان خودکارآمدی و استرس تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. طرح پژوهش نیمهتجربی با پیشآزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. نمونه شامل 26 نفر از دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر تهران بود. اعضای گروهها به وسیله پرسشنامه شادکامی آکسفورد(1989)، مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و پرسشنامه استرس تحصیلی لاکاو(2009) قبل و بعد از 10 جلسه آموزش گروهی مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون tوابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش برنامه شادکامی به شیوه شناختی رفتاری فوردایس توانسته بود، میانگین نمرات خودکارآمدی دانشآموزان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه گواه، افزایش و میانگین نمرات آنها را در استرس تحصیلی در مقایسه با دانش آموزان گروه گواه، کاهش دهد. براساس نتایج آزمون t وابسته، بین میانگین نمرات خودکارآمدی و استرس تحصیلی پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش پس از گذشت 3 هفته از آموزش، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بنابراین، آموزش برنامه شادکامی فوردایس ضمن افزایش احساس شادکامی دانش آموزان بر افزایش خودکارآمدی عمومی و کاهش استرس مربوط به فعالیتهای تحصیلی تأثیر معنیداری دارد.
شناختی رفتاری,شادکامی,خودکارآمدی,استرس تحصیلی
https://asj.basu.ac.ir/article_1018.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1018_609fa8126907f6fbeca0762fcc6423a8.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
اثربخشی تعاملی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر تواناییهای شناختی و فراشناختی و هوش معنوی بر بهبود میزان آگاهی دانشجویان از مهارتهای زندگی
19
38
FA
کورش
گودرزی
0000-0002-3908-9175
استادیار گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
k.goodarzy@gmail.com
<strong>هدف:</strong> هدف اصلی این پژوهش، تعیین اثربخشی تعاملی آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر توانایی های شناختی و فراشناختی و هوش معنوی بر بهبود میزان آگاهی دانشجویان از مهارت های زندگی است.<br /> <strong>روش:</strong> از بین جامعه آماری پژوهش، شامل11370 نفر از دانشجویان مرد و زن دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، نمونهای به تعداد 166 نفر به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند. گروه نمونه، پرسشنامههای سنجش میزان آگاهی از مهارتهای زندگی (احدی، 1386) و هوش معنوی (ناصری، 1386) را در پیشآزمون تکمیل کردند. سپس براساس نمرههای پرسشنامه هوش معنوی (بالاتر یا پایینتر از میانگین نمرهها) به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل (در هر کدام، یک گروه با هوش معنوی بالا و یک گروه با هوش معنوی پایین). گروههای آزمایشی در قالب دو کلاس، در 16 جلسه 3 ساعته از آموزش مهارتهای زندگی در خلال 8 هفته شرکت کردند. در پایان آموزش، برای بار دوم پرسشنامه سنجش میزان آگاهی از مهارتهای زندگی را در پسآزمون کامل کردند. بعد از گذشت چهار ماه جهت بررسی استمرار یا تغییرات ایجاد شده در نتایج، در یک مطالعه پیگیرانه، مجدداً به پرسشنامه میزان آگاهی از مهارتهای زندگی پاسخ دادند.<br /> <strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها:</strong> نتایـج حاصل از تحلـیل دادهها با استـفاده از آزمون آماری «t» نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی، منجر به بهبود میزان آگاهی دانشجویان گروه آزمایش از مهارتهای زندگی شده، اما در تعامل با هوش معنوی اثر معنیداری بر بهبود آن ندارند.<br /> <strong>نتیجهگیری:</strong> میتوان نتیجه گرفت که افزایش آگاهی دانشجویان از مهارتهای زندگی، کارکردهای ضروری و مورد نیاز برای پیشگیری از وقوع مشکلات زندگی، برخورد مناسب با این مشکلات و بهبود تصمیمگیری را در آنها شکل داده و از این طریق به بهبود، حفظ و ارتقاء سلامت روانی آنها کمک خواهند کرد.
آموزش مهارتهای زندگی,دانشجویان,شناخت,فراشناخت,میزان آگاهی از مهارت های زندگی,هوش معنوی
https://asj.basu.ac.ir/article_1017.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1017_9c7196e30187e42959cf8dd956a9d0ef.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
نقش سبکهای یادگیری درتبیین انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر
39
51
FA
صدیقه
خدابنده
مشاور
khodabande.sh@gmail.com
فریبرز
درتاج
استاددانشگاه
dortajf@gmail.com
حسن
اسدزاده
استاد دانشگاه
asadzadehd@yahoo.com
محمدرضا
فلسفی نژاد
استاد دانشگاه
falsafinejad@atu.ac.ir
صغری
ابراهیمی قوام
استاددانشگاه
qavam2005@gmail.com
چکیده:<br />مقدمه: آموزش و یادگیری به مثابهی دو روی یک سکهاند و عامل مهمی که به معلمان کمک میکند تا شرایط را برای یادگیری موثر ایجاد کنند، توجه به سبک یادگیری دانشآموزان است ،زیرا آموزش بدون توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان می تواند منجر به هدر رفتن استعدادها و نیروها وامکانات شده وتلاش ها را با شکست مواجه سازد.<br /><br />هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسهی دانشآموزان با سبکهای یادگیری متفاوت از لحاظ انگیزهی پیشرفت و عملکرد تحصیلی انجام شد.روش: جامعهی آماری عبارت از کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطهی منطقه دو آموزش و پرورش شهر تهران بود، که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونهی شامل300 نفر از دانشآموزان بود که به روش نمونهگیری خوشهایی انتخاب شدند. پژوهش از نوع علّی- مقایسهای پس رویدادی بود. برای تعیین سبکهای یادگیری دانشآموزان از سیاههی سبکهای یادگیری کُلب (L.S.I) و برای سنجش انگیزهی پیشرفت آنان از پرسشنامهی انگیزهی پیشرفت هرمنس (A.M.Q) استفاده شد. معدل نمرات پایان سال تحصیلی دانشآموزان نیز بهعنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، بین دانشآموزان با سبکهای یادگیری مختلف از لحاظ انگیزهی پیشرفت و عملکرد تحصیلی در سطح 5/. تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که دانشآموزان دارای سبک یادگیری همگرا از انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی بالاتری برخوردار هستند و دانشآموزان دارای سبک انطباقیابنده از انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی کمتری برخوردارند. این نتایج دلالتها و کاربردهایی برای آموزش و یادگیری مؤثر دانشآموزان دارد که در مقالهی حاضر به آنها پرداخته میشود.
سبکهای یادگیری,انگیزه ی پیشرفت,عملکرد تحصیلی.(واگرا,همگرا,جذب کننده,انطباق یابنده)
https://asj.basu.ac.ir/article_1022.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1022_55fd6481f5b4a012bf84210bbaec0553.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
تعیین ساختار عاملی، روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی در دانشجویان دانشگاه تبریز
53
72
FA
خلیل
اسماعیل پور
دانشگاه تبریز
reza.moh1@hotmail.com
عباس
بخشی پور رودسری
دانشگاه تبریز
alireza_m22000@yahoo.com
رضا
محمدزاده گان
دانشگاه تبریز
reza.moh1@gmail.com
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی در دانشجویان دانشگاه تبریز بود.<br />روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعات اعتباریابی و روان سنجی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز بودند که از بین آنها 368 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و از آنان خواسته شد مقیاسهای تحریف شناختی بین فردی (ICDS)، صفات شخصیت مرزی (STB) و پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ) را تکمیل کنند. ضرایب اعتبار پرسشنامه تحریف شناختی بین فردی از طریق آلفای کرونباخ و روش تصنیف محاسبه شد. برای بررسی روایی سازه و ساختار عاملی ICDS، از روش تحلیل عاملهای اصلی با چرخش واریماکس، و به منظور تأیید عاملهای استخراج شده، از مدل تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. <br />یافته ها: تحلیل عاملی ICDS به روش تحلیل مولفههای اصلی با چرخش واریماکس، سه عامل انتظارات غیرواقعی در روابط، طرد در روابط بین فردی و درک نادرست بین فردی را استخراج نمود. سایر شاخصهای روایی (همزمان و همبستگی متقابل خرده مقیاسها و کل مقیاس) و پایایی (ضرایب همسانی درونی و تصنیف) نیز گزارش شده است. همه این شاخصها روایی و پایایی مقیاس تحریف شناختی بین فردی را تائید کردند.<br />نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است که مقیاس تحریف شناختی بین فردی (ICDS) در جامعه ایرانی از روایی و پایایی کافی برخوردار است و می توان در مطالعات روانشناسی و روان پزشکی مورد استفاده قرار داد.
تحریف شناختی بین فردی(ICDS),ساختار عاملی,روایی,پایایی
https://asj.basu.ac.ir/article_1020.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1020_00545789cdc4387f61753a06bf1c80c0.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
نقش میانجیگر هیجانات پیشرفت در رابطه باورهای خودکارآمدی تحصیلی و رویکردهای یادگیری
73
92
FA
زهرا
فاتحی پیکانی
کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی
zahra.fatehi17@yahoo.com
امید
شکری
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
oshokri@yahoo.com
هدف: پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش میانجیگر هیجانات پیشرفت در رابطة باورهای خودکارآمدی تحصیلی و رویکردهای یادگیری انجام شد روش: 300 دانشجو دختر به مقیاس هیجانهای مربوط به یادگیری (پکران، گوئتز و پری، 2005)، پرسشنامه باورهای خودکارآمدی تحصیلی (زاژاکوا، لینچ و اسپنشادا، 2005) و نسخة تجدید نظر شدة دو عاملی پرسشنامة فرایند مطالعه (بیگز، کمبر و لئونگ، 2001) پاسخ دادند. در مطالعه حاضر، به منظور آزمون روابط ساختاری بین باورهای خودکارآمدی تحصیلی، هیجانات پیشرفت و رویکردهای یادگیری عمیق و سطحی از روش آماری مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که در نمونة دانشجویان ایرانی، الگوی مفروض واسطهمندی هیجانات پیشرفت مثبت و منفی در رابطه بین باورهای خودکارآمدی تحصیلی و رویکردهای یادگیری عمیق و سطحی با دادهها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در هر دو مدل واسطهمندی هیجانات پیشرفت مثبت و منفی، تمامی وزن-های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند و در مدل واسطهمندی هیجانات مثبت به ترتیب 48 و 18 درصد از پراکندگی رویکردهای یادگیری عمیق و سطحی و در مدل واسطهمندی هیجانات منفی به ترتیب 19 و 24 درصد پراکندگی رویکردهای یادگیری عمیق و سطحی تبیین شد. نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که بخشی از تمایز در استفاده از رویکردهای عمیق و سطحی در مواجهه با مطالبات زندگی تحصیلی در بافت پیشبینی این انتخابها به کمک باورهای خودکارآمدی تحصیلی، از طریق تفاوت در سطح هیجانات پیشرفت مثبت و منفی قابل تبیین است.
باورهای خودکارآمدی تحصیلی,هیجانات پیشرفت,رویکردهای یادگیری,نظریة خودکارآمدی,نظریة کنترل ـ ارزش هیجانات پیشرفت
https://asj.basu.ac.ir/article_1021.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1021_0dfc5adb5500c49b05886cb0eddb8137.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
راهبردهای شناختی در یادگیری
2423-7906
2423-7620
2
3
2015
02
20
ارتباط راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی، خودکارآمدی، خلاقیت و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی
93
108
FA
ناهید
بابایی امیری
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام (ره)
ashoori16749@gmail.com
جمال
عاشوری
دانشگاه علوم و تحقیقات اصفهان
jamal_ashoori@yahoo.com
مقدمه: پیشرفت تحصیلی تحت تاثیر متغیرهای زیادی است. برخی از مهمترین آنها راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی، خودکارآمدی، خلاقیت و هوش هیجانی هستند. هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی، خودکارآمدی، خلاقیت و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان پایه سوم دبیرستان شهرری بودند. برای انجام این پژوهش 200 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان پرسشنامه های راهبردهای انگیزشی برای یادگیری، خودکارآمدی، خلاقیت و هوش هیجانی را تکمیل کردند. یافته ها: یافته ها نشان داد که میان بسط دهی، سازمان دهی، تفکر انتقادی، خودنظم دهی فراشناختی، خودکارآمدی، خلاقیت و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. خودکارآمدی، خودنظم دهی فراشناختی، خلاقیت و هوش هیجانی 49 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کردند. سهم خودکارآمدی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی بیش از سایر متغیرها بود. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش نشان داد که استفاده از خودکارآمدی، خودنظم دهی فراشناختی، خلاقیت و هوش هیجانی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی می شود.
راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی,خودکارآمدی,خلاقیت,هوش هیجانی,پیشرفت تحصیلی
https://asj.basu.ac.ir/article_1019.html
https://asj.basu.ac.ir/article_1019_82f54a3c57fda11ef65a193085376990.pdf