هدف: پیشرفت تحصیلی تحت تأثیر متغیرهای زیادی است. برخی از مهمترین آنها صفات شخصیت، سبکهای یادگیری و راهبردهای یادگیری هستند. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط صفات شخصیت، سبکهای یادگیری و راهبردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی فیزیک انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی– تحلیلی از نوع همبستگی میباشد. جامعهی آماری این پژوهش همه دانشآموزان پایه اول دبیرستان شهر پیشوا بودند. برای انجـام ایـن پژوهش 200 دانـشآموز به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. همه شرکتکنندگان پرسشنامه صفات شخصیت، آزمون گروهی اشکال نهفته و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری را تکمیل کردند. یافته ها: یافتهها نشان داد که میان پذیرش، وظیفهشناسی، سبک نابسته به زمینه، سازماندهی و خود نظمدهی فراشناختی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و میان روان رنجورخویی با پیشرفت تحصیلی رابطهی منفی و معنادار وجود دارد. وظیفهشناسی، سبک نابسته به زمینه و خودنظمدهی فراشناختی 53 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیشبینی میکنند. سهم وظیفهشــناسی در پیشبینی پیشرفت تحصیلی بیش از سایر متغیرها بود. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش نشان داد که استفاده از وظیفهشناسی، سبک نابسته به زمینه و خودنظمدهی فراشناختی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی درس فیزیک میشود.