بررسی اعتبار و روایی پرسشنامه سبک تدریس بر اساس هوش موفق استرنبرگ (TSI-Q) در بین معلمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام‌نور

چکیده

هدف: تدریس مجموعه فعالیت‌هایی است که توسط معلم و به‌منظور تسهیل یا هدایت یادگیری در یادگیرندگان به انجام می‌رسد. پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی و تعیین ساختار عاملی پرسشنامه­ی سبک تدریس انجام شده است.
روش: این پرسشنامه توسط پالو و همکاران در سال 2013 ساخته شده است. جامعه­ی آماری پژوهش کلیه­ی معلمان شاغل در نواحی هفت­گانه آموزش و پرورش شهر مشهد در سال 1393 بودند. از این تعداد 210 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. برای تحلیل داده­ها، از روش تحلیل عاملی و آلفای کرونباخ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی نشان داد پرسشنامه­ی سبک تدریس دارای چهار عامل مجزای مولد، عملی، تحلیلی و خلاق است. ضریب پایایی آزمون با استفاده از آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 705/0 به­دست آمد.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی نتایج مطالعه­ی حاضر نشان داد که پرسشنامه­ی سبک تدریس از همسانی درونی مناسبی برخوردار است و می­تواند به‌عنوان یک ابزار معتبر برای ارزیابی سبک تدریس معلمان به کار رود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Validation and Verification of Factor Structure of Teaching Strenberg Intelligence questionnaire(TSI-Q)in teachers

نویسندگان [English]

  • khadijeh arabsheybani
  • nila akhondi
چکیده [English]

Teaching is a collection of works that did by teacher for the facilitation or guide of students. The present study aimed to validate and verify factor structure of the Teaching Strenberg Intelligence questionnaire. This inventory devised by Paolo and colleague in 2013. Statistical population included all teachers that working in seven areas of education department in mashhad city at 2014. Of this group, 210 samples were selected through systematic random sampling. For analyzing the data of this research, factor analysis method was used and Cronbach 's alpha. Factor analysis results revealed that this questionnair contains four separate factors including creative, reproductive, analytical, and practical styles. Test reliability coefficient was obtained 0.705 for total scale using Cronbach's alpha. The overall results of the study showed that the Teaching Strenberg Intelligence questionnaire has good internal consistency and can be used as a valid tool for the assessing teaching styles for all teachers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Successful intelligence
  • teacher
  • teaching style
  • reliability and validity

مراجع

استرنبرگ. (2006). روان‌شناسی شناختی. ترجمه کمال خرازی و الهه حجازی (1387)، تهران: سمت.
اعراب­شیبانی، خدیجه و قیصری، حسین. (1390). تأثیر سبک تفکر و یادگیری معلم بر سبک آموزشی او، اولین همایش ملی یافته‌های علوم شناختی در تعلیم و تربیت.
عمادی، سید رسول و آهوخش، نگار. (1394). «آموزش به شیوه ترکیبی و متداول و بررسی تأثیر آن بر درگیری تحصیلی دانش­­آموزان». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 3(5)، 72-57.
عزیزی، حسین؛ نوروزی، داریوش و زارعی زوارکی، اسماعیل. (1394). «تأثیر روش تدریس بایبی در میزان یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان». دوفصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری، 3(5)، 55-39.
کدیور، پروین. (1388). روان‌شناسی یادگیری. تهران: سمت.
کلانتری، خلیل. (1385). پردازش و تحلیل داده‌ها در تحقیقات اجتماعی-اقتصادی. تهران، شریف.
هومن، حیدرعلی. (1381). تحلیل داده‌های چند متغیری در پژوهش رفتاری. تهران: نشر پارسا.
مهرمحمدی، محمود. (1385). «نظریه‌های هوش چندگانه و دلالت‌های آن برای برنامه درسی و آموزش». فصلنامه تعلیم و تربیت، شماره 4(88)، 31-7.
Barbaranelli, C.; Fido, R.; Paciello, M.; Di Giunta, L. and Caprara, G. V. (2008). “Assessing personality in early adolescence through self-reports and other-ratings a multitrait multimethod analysis of the BFQ-C”. Personality and Individual Differences, 44, 876-886.
Chamorro-Premuzic, T.; Furnham, A. and Lewis, M. (2007). “Personality and approaches to learning predict preference for different teaching methods”. Learning and Individual Differences, 17, 241-250.
Palos, R. M. (2013). Teaching for Successful Intelligence Questionnaire (TSI-Q)– a new instrument developed for assessing teaching style, v: LXV, N: 1/2013, 159-178.
Sternberg, R. J. and Grigorenko, E. L. (1995). “Styles of thinking in the school”. European Journal of High Ability, 6(2), 201-219.
Sternberg, R.J. (1998). “Mental self – government: a theory of intellectual styles and their development”. Human development, 31, 197-224.
Sternberg, R. J.; Grigorenko, E. L.; Ferrari, M. and Clinkenbeard, P. (1999). “A triarch analysis of an aptitude–treatment interaction”. European Journal of Psychological Assessment, 15(1), 1-11.
Sternberg, R. J.; Nokes, K.; Geissler, P. W.; Prince, R.; Okatcha, F.; Bundy, D. A. and Grigorenko, E. L. (2001). “The relationship between academic and practical intelligence: A case study in Kenya”, Intelligence, 29, 401-418.
Sternberg, R. J. (2003a). “A Broad View of Intelligence. The Theory of Successful Intelligence”. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 55, 139-154.
Sternberg, R. J. and Grigorenko, E. (2004). “Successful intelligence in the classroom”. Theory into practice, 43, 274-280.
Sternberg, R. J. (2008a). “The WICS approach to leadership: Stories of leadership and the structures and processes that support them”. The Leadership Quarterly, 19, 360-371.
Zhang, Li, F. and Sternberg, R. J. (2005). “A Threefold Model of Intellectual Styles”. Educational Psychology Review, 17(1), 1-53.
Zhang, Li, F. (2005). “Does teaching for a balanced use of thinking styles enhance student’s achievement?”. Personality and Individual Differences, 38, 1135-1147.
Zhang, Li, F. (2007). “Teaching Styles and Occupational Stress among Chinese University Faculty Members”. Educational Psychology, 2, 823-841.
Zhang, Li, F. (2008). “Teachers’ styles of thinking: an exploratory study”. The Journal of Psychology, 1(142), 37-55.
Zhang, Li, F. (2011). “The developing field of intellectual styles: Four recent endeavours”. Learning and Individual Differences, 21, 311-318.
 
راهبردهای شناختی در یادگیری
دوره 5، شماره 9
بهمن 1396
صفحه 49-60

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار